ARPAÇBAHŞİŞ
ARPAÇBAHŞİŞ
Silifke-Konya ve Antalya’yı birbirine bağlayan devlet karayolu üzerine sayfiye bir yerde kurulu olan Arpaçbahşiş kasabasının 2000 yılı verilerine göre nüfusu 7.466’dır. Yaz mevsimi geldiğinde bu nüfus 20 bin civarında olmaktadır. Denizden ortalama 5-25 m yükseklikte kuruludur.
Erdemli’ye 4 km, Mersin’e 32 km uzaklıktadır. Kasabaya ulaşım çok kolaydır, gece-gündüz her 5-10 dakikada, hem Erdemli’ye hem de Mersin’e araç bulmak mümkündür. Kasabanın ovalık bir alan üzerinde kuruludur. Denize olan sınırı 1800m.’dir.Sahil şeridinin tamamında güvenle denize girilebilir.
Tipik Akdeniz iklimi süren Arpaçbahşiş, yarı ormanlık, iskan ve verimli tarım arazileriyle çevrilidir. Yerleşim alanlarının bittiği kuzeyden itibaren Akdeniz bitki örtüsü, maki ve ormanlar başlar. Arpaçbahşiş, tarih içinde doğuda Tarsus, batıda Silifke şehirlerini birbirine bağlayan eski Roma Ticaret Yolu üzeride kurulmuş bir kasabadır. Kasabanın kesin olarak kuruluş tarihi bilinmemektedir. Ancak eldeki bilgiler ışığında 17. yy.’ın sonlarında kurulduğu tahmin edilmektedir. Türkmen oymaklarının kışlak olarak kullandığı Arpaçbahşiş’te yerleşik hayata geçişin kesin tarihi belli değildir. Kasabanın üzerindeki Karapınar deresinde, 600 yıllık çınar ağacının olması tarihinin eskiliğini göstermektedir. Bu çınar ağacının kökünde üç ayrı gövde bulunmaktadır. 1375 yılında Tarsus ve Mersin’i ele geçiren Farsak Türkmenleri’nden Elvan Bey, bugünkü Elvanlı köyüne iskân ederek yöreyi idaresi altına almış, bu tarihten sonra çevreye kışlak kuran Türkmen oymaklarının bir anlamda güvenliğini sağlamıştı. Arpaçbahşiş’te iki ayrı aşiretin yaşadığı eski mezar kalıntılarından anlaşılmaktadır. Bu aşiretlerden biri Şeyh-Kem aşiretidir. Bu aşiret 17 yy. başlarında Tunus’tan göçerek Karaman’a yerleşmiş, bir süre göçer hayatı yaşadıktan sonra 1865 yılında Kösbucağı köyü sınırları içerisinde bulunan ve Arpaçbahşiş’i kuşbakışı gören tepenin üzerindeki eski Roma dönemi yerleşiminin bulunduğu alana iskân ettirilmiştir. Arpaçbahşiş’e yerleşen diğer bir aşiret ise Sarıkeçili aşiretine mensup ve “Arpaç” adıyla bilinen obadır. Uzun yıllar burada kışlak kuran oba daha sonra iskâna geçerek Arpaçbahşiş’i yurt edinmiştir. 1865 Yılında Mersin sancak olunca Arpaçbahşiş de köy statüsüne alınmıştır. 1970 Yılında, belediyelik bir kasaba yapılmıştır.
Arpaçbahşiş Belediyesi, bugün 30 personel ve 20 adet araçla kasaba halkına hizmet vermektedir. Kasaba sınırları içerisinde 1 adet Çok Programlı Lise, 1 adet Sağlık Meslek lisesi, 1 adet Anadolu öğretmen Lisesi ve 2 adet ilköğretim okulu vardır. Kasabada sağlık ocağı ve eczane vardır. 7 Camii bulunan kasaba, Tepecik, Yenimahalle, Zeytinlik ve Merkez olmak üzere 4. mahalleden oluşmuştur. Kasabada içme ve sulama suyu problemi yoktur.
Geleneksel hayat tarzlarını devam ettiren kasaba halkı çoğunlukla çiftçilikle uğraşmaktadır. Narenciye merkezi olan kasabada son yıllarda seracılıkta gelişmiştir. Limon, portakal, domates, hıyar, patlıcan en fazla yetiştirilen ürünlerdendir. Kasaba halkının vazgeçemediği geçim kaynaklarından biri de hayvancılıktır. Denizi olmasına rağmen denizden istifade edemeyişi kasabanın eksilerindendir.
